s i c!
(zaproś do serca miłość)

w samotności jest smutek
i nieszczęśliwość
której nikt nie chce bo po co

w samotności
która otacza cię swoimi dziewięcioma literami

z pieprzonymi kreskami nad s i c

pogania nieznośnymi sylabami tykającymi jak zegar
i zamyka niepoprawnie w swojej gramatycznej formie
z której wystajesz i odstajesz od reszty 

i tylko nie mieści się w głowie
że głowa się mieści

głowa myśląca

z której okropne wychodzą potwory

w samotności

i tak wieje zimnem
i tak śmierdzi niezapachem niczyim
i tak wdziera się do serca

nieproszona



samotność

 
i


miłość
z uroczymi kreseczkami nad s i c
które gdzieś mokną w deszczu zapomnienia
nie do widzenia
nie do usłyszenia 



MW