s i c!
(zaproś do serca miłość)
w samotności jest smutek
i nieszczęśliwość
której nikt nie chce bo po co
w samotności
która otacza cię swoimi dziewięcioma literami
z pieprzonymi kreskami nad s i c
pogania nieznośnymi sylabami tykającymi jak zegar
i zamyka niepoprawnie w swojej gramatycznej formie
z której wystajesz i odstajesz od reszty
i tylko nie mieści się w głowie
że głowa się mieści
głowa myśląca
z której okropne wychodzą potwory
w samotności
i tak wieje zimnem
i tak śmierdzi niezapachem niczyim
i tak wdziera się do serca
nieproszona
samotność
i
miłość
z uroczymi kreseczkami nad s i c
które gdzieś mokną w deszczu zapomnienia
nie do widzenia
nie do usłyszenia
MW