Przebudzenie

Budzę się dzisiaj ze snu:

przecieram oczy,

wycieram zaschnięte łzy.

Budzę się na jesień,

bo wiosna dopiero

za pół roku.

A Ty się temu przyglądaj,

nieskrępowane ruchy

oglądaj.

Dziś nie tylko jestem,

ale

jestem oraz i ponieważ.

Byłam

pogrążona

we śnie,

w gorzkiej słodyczy

samej siebie,

niedopuszczająca do środka

światła dnia,

słońca tego,

co świeci i krzyczy:

"Wyjdź poza własne oblicze,

 księżniczko!".

W niespełnionej miłości,

w świecie, gdzie pustka,

gdy jej pozwolisz, gości i rządzi,

w półsłowach i omdlałych czynach,

kiedy nie masz siły, by "wstać i iść"-

wtedy śpisz,

kochanie-

śpisz.

Dziś budzę się ja,

Budzę się, bo już czas.

Budzę się, a ze mną mój cały
obumarły
jesienny
 świat.

MW

____________________

Witam ponownie :)